Wandelen over het Dwingelderveld met de ANWB
Ik ben opgegroeid in het dorpje Diever en had de luxe om uit meerdere nationale parken te kunnen kiezen om te wandelen. Het Dwingelderveld was daar een van, toch koos ik daar bijna nooit voor en ik kan nu zeer zeker zeggen dat dit spijtig is geweest. Want ook al koos ik ervoor om midden in het hoogseizoen mij op een mooie, droge dag, naar het Dwingelderveld te begeven, het was hemels genieten van de rust en ruimte in dit natuurgebied. Startpunt van deze route was de boslounge in Spier, heerlijk aan te rijden vanuit de stad Groningen, met genoeg (gratis) parkeerruimte voor de auto. De mobiele telefoon kon praktisch in de zak blijven want de ANWB combineerde twee goed aangegeven paaltjesroute tot een mooie route van 9 kilometer lang door bos en heidevelden.
De heide van het Dwingelderveld
De parkeerplaats stroomde langzaam vol met pensionado’s die de fietsen klaarmaakten voor vertrek. Enkele wandelaars stapten stevig door, tot mijn opluchting leek niemand ook maar mijn witte paaltjesroute te gaan volgen. Dus begaf ik mij alleen in het machtig mooie bos vol met enorme beuken en eiken. Na alle regen van de afgelopen dagen rook het er heerlijk en zag ik tot mijn verbazing de eerste paddenstoelen al tevoorschijn komen. Ideale omstandigheden natuurlijk voor deze natuurwondertjes, regen en warmte, ik ben benieuwd of het bos ontploft deze herfst. De witte paaltjesroute is goed aangegeven en het duurt eventjes voordat ik toch mijn telefoon er moet bijpakken om de ANWB wandeling te kunnen blijven volgen. De ANWB combineert namelijk de witte route met de gele, waarbij je de gele paaltjesroute andersom volgt. Lijkt niet heel handig maar in de praktijk is dit geen enkel probleem omdat de paaltjes goed opvallen in het open landschap. Het is zeker de moeite waard om de witte route te verlaten en de gele route te volgen want ineens bevind ik mij midden in een bloeiend heideveld. Waarom helemaal naar de Posbank afreizen als je gewoon in Dwingeloo je geluk op kan! Er vindt (uiteraard) een uitgebreide fotostop plaats voordat ik mijn route vervolg.
Over het Vlonderpad van het Dwingelderveld
De ANWB wandeling krijgt nog een avontuurlijk randje als ik mij ineens op een zogenaamd ‘vlonderpad’ begeef. Ik had het al zien staan op het routebordje bij de boslounge in Spier, maar had geen idee wat ik mij van dit ‘vlonderpad’ moest voorstellen. Het is dus een verhoogd pad, op palen met drie houten planken naast elkaar, welke bedekt zijn met gaas, om je van natte voeten te behoeden. Het gebied kan namelijk nogal drassig zijn en in sommige jaargetijden onbegaanbaar. In hartje zomer is de vlonder niet echt nodig, maar het geeft wel een leuke touch aan de wandeling en nodigt uit om toch nog een keer in de herfst langs te gaan. Langzaam komt het geluid van de A28 weer in bereik en loopt de wandeling op zijn eind. Deze ANWB wandeling is een heerlijke route die voor ieder wat wils heeft, of je nou van prachtige bossen houdt of meer geniet van open (heide)velden, in Dwingeloo vind je het allemaal.
