VEEL DIERENVRIENDJES OP DE HONDSRUG
Het is de tweede keer dat ik deze ov-wandeling maak, het voordeel van een tweede keer wandelen is dat ik mijn telefoon met routebeschrijving in mijn broekzak kan laten. Ik heb de vorige keer notabene zelf een mail gestuurd om aan te geven dat de route geheel bewegwijzerd was (wat niet in de toenmalige routebeschrijving stond). Het is rustig op donderdagmorgen in de herfstvakantie, doordat het zo kort reizen was loop ik al om half tien door de straten in Haren. Ik kom vele mensen tegen met vrolijke honden die graag allemaal een aai van mij willen. Uiteraard zeg ik daar geen nee tegen, evenals de katten die mij een kopje willen geven. De hoeveelheid katten die ik tegenkom op deze wandeling is opvallend. De echt wilde dieren laten zich minder zien, des te meer vallen de grote hoeveelheden vogels op. Roodborstjes, huismussen, koolmeesjes maar ook een buizerd die vlak voor mij over het kale akkerveld scheert en overduidelijk beet heeft. Trots zie ik hem verderop een paal met een muisje in zijn bek zitten. Wilder dan dit werd het vandaag niet, maar mooi was het wel.
Genieten van de OV-Stapper Hondsrug
Het stuk door Haren bevat het grootste gedeelte verharde wandelpaden van deze route. Zodra je bij het Groninger Landschap komt, loop je ineens over brede zandpaden die dienst doen als daadwerkelijke weg voor de lokale bewoners. “Zo zal heel Nederland er vroeger uitgezien hebben” mijmer ik in de waterige ochtendzon. Heel wat droomhuisjes kom ik hier tegen, als ik het geld ervoor had… Het duurt eventjes voordat ik in een echt natuurgebied loop, maar mooi is het op de Appèlbergen zeker. De gloed die over het open landschap schijnt is prachtig, alsof het veld vol staat met goud. Na de Appèlbergen wacht de Hondsrug, helaas loop je langs het Noordlaarderbos in plaats van er doorheen. Ik weet zeker dat de route hier doorheen had kunnen lopen en dat het de wandeling mooier had gemaakt. Nu loop je over een breed zandpad, terwijl de slingerende bospaadjes je rechts verleidelijk het bos proberen in te lokken. Langzaam nader je Midlaren, nog zo’n idyllisch klein plattelandsdorpje. De uiteindelijke bestemming Zuidlaren zie je van veraf al liggen. De akkers zijn kaal, op de bolle zandweg met uitgesleten wandelpad waait de wind wild door mijn haren. De eerste keer toen ik deze wandeling liep was ik onder de indruk, deze tweede keer iets minder. Ben ik dan toch een beetje verwend geraakt met al die andere mooie OV-wandelingen die ik in de tussentijd gemaakt heb? Deze oude NS-wandeling blijft hoe dan ook mooier dan de nieuwe van Haren naar Groningen, over deze laatste volgt ooit nog wel een verslag. Wil je een NS-wandeling lopen in Groningen, kies dan vooral deze mooie OV-stapper Hondsrug.
Eén reactie
Hello there! Do yoou know if they make any plugins to safeguard against hackers?
I’m kinda paranoid about losing everything I’ve worked hard on. Any suggestions? https://lvivforum.pp.ua/