Waar ik de vorige etappe startte in mijn t-shirt in de zon, stap ik dit keer op de fiets in een waterdichte jas met mijn fietsverlichting aan. Het is super mistig, ook op de weg, en enigszins met knikkende knieën rij ik richting het Mensingebos van Roden. Daar stap ik op de fiets naar de Tuinen van Weldadigheid in Veenhuizen om deze etappe van het Drenthepad te starten. Reistijd vanaf Groningen? 25 minuten. Wandeltijd? 6.5 uur. Genieten maar!
Het is fris op de fiets, waterdruppels liggen op mijn jas, ik kan maar een paar meter voor mij uit kijken. Geregeld moet ik Google Maps checken of ik nog wel goed fiets, deze omgeving is mij totaal onbekend. Mijn startlocatie voor vandaag is een paar honderd meter verderop van mijn eindpunt van gisteren. Op de parkeerplaats voor hotel Bitter en Zoet leek er geen plek te zijn om mijn fiets aan iets vast te kunnen maken. Dus parkeer ik mijn fiets nu op de kruising bij de Tuinen van Weldadigheid, waar ik hem vast maak aan een verkeersbord. Ik heb het warm gekregen van de 12 kilometer fietsen en bind mijn jas aan mijn tas. Tijd om terug naar de auto in Roden te lopen. De zon komt door het bladerdak heen en zorgt voor een magisch tafereel. Het is toch nog best frisjes zo in een t-shirt, maar als ik op een asfaltweg in de zon beland is het heerlijk. Het Drenthepad gaat over een begraafplaats, altijd een beetje ongemakkelijk om daar te wandelen vind ik. Gelukkig hoef ik er niet al te lang rond te dwalen en loop ik door het bos richting een betonnen fietspad. In de Facebookgroep van het Drenthepad had ik al gelezen over een wijziging in de route bij de Norgerweg en ik begrijp heel goed waarom deze wijziging is aangebracht. Zelfs op deze dinsdagochtend in eind september is het nog relatief druk op deze weg met auto’s en fietsers en echt plek voor wandelaars is er niet. In een bocht (niet de meest fijne plek voor een wijziging) word ik een smal pad in het bos gestuurd. Het is duidelijk dat het een recente wijziging betreft want het pad is enigszins overgroeid en modderig. Des te avontuurlijker wordt de wandeling van vandaag!
Het pad leidt uiteindelijk naar het dorp Westervelde, welke ik herken van een eerdere wandeling. Tijdens een wandelroute in Norg kwam ik hier per ongeluk ook doorheen. Dit keer loop ik wel langs het hunebed, wat eigenlijk weinig voorstelt zo klein is het hunebed. De route wordt vervolgd over een graspad dwars door graslanden, ik spot een bruin dier dat duidelijk op jacht is. Het is vast een kat denk ik, maar mijn nieuwsgierigheid wint het en ik pak de verrekijker erbij, misschien is het wel een vos! De staart lijkt er wel op, maar nee, het is een enthousiast rode kater die een muisje te pakken heeft. Dan kom ik uit bij het Norgerholt en wandel ik het idyllische dorp Norg binnen. Het is druk op de brink bij de lokale horeca, ik besluit mijn weg te vervolgen en weg te dromen bij boerderijtjes die ik nooit zal kunnen betalen. (Wegdromen is eigenlijk het verkeerde woord want eigenlijk raakte ik best wel een beetje gefrustreerd en verdrietig dat ik dit waarschijnlijk nooit zou kunnen betalen) Dan loop ik langs een slagboom het kampeerterrein van de Langeloerduinen op, huh, zomaar een camping op? Maar meteen mag ik een bospad links in, waar ik welkom geheten wordt in het kabouterbos. Altijd leuk. In de Langeloerduinen is een belevenispad uitgezet voor kinderen, maar ook volwassenen kunnen er plezier hebben. (Ja, dit vertel ik uit eigen ervaring, haha.) Ik kom wat moeders met kinderen tegen maar als ik het pad verlaat heb ik het bos weer voor mij alleen. Het is zo stil op deze route, alleen als je door de dorpen komt zie je weer mensen. Wat een verschil met de etappe van gisteren!
Maar na de Langeloerduinen komt er een heel lang, saai, stuk over de verafschuwde asfaltwegen. De Onlandsdijk lijkt eindeloos, dan herken ik de weg waar ik die ochtend ook overheen gefietst heb, dat betekent dat ik bijna in Roden ben en dus bijna bij mijn auto! Mijn lichaam maakt duidelijk dat het moe is, voor ik een weide oversteek naar Roden spot ik om de hoek een picknickbank. Even met de voetjes omhoog! Tien minuten later besluit ik mijn weg te vervolgen en cirkel ik voor mijn gevoel om het Mensingebos heen. Het Drenthepad moet per se door het dorp Roderesch heen, waar alle horeca op deze dinsdagmiddag gesloten lijkt te zijn. Wat rest is het fietspad langs de provinciale weg te volgen om dan toch eindelijk het Mensingebos in te wandelen. Pas hier kom ik andere wandelaars tegen, bijna word ik nog onder de voet gelopen door een enthousiaste hond die net in een modderpoel heeft gespeeld maar ik blijf schoon en droog. Ik check Google Maps waar ik precies ten opzichte van de auto ben en zie dat ik de route gewoon kan blijven volgen omdat die over het parkeerveld loopt. Om half vijf ben ik dan eindelijk weer terug bij mijn Saxootje. Tijd om de fiets in Veenhuizen weer op te pikken.
Deze etappe van het Drenthepad was beduidend leuker dan die van gisteren. Veel meer afwisseling, meer groen, meer onverhard en weinig fietspaden. Nog steeds zaten er lange saaie, asfaltstukken tussen maar helaas is Drenthe niet een aaneengesloten bos. Deze etappe van het Drenthepad krijgt van mij dan ook een wandelscore 8.3.
- Bereikbaarheid: 8.5/10
Kom je met het OV, dan zijn beiden dorpen prima te bereiken. Wel zal je bij beiden dorpen een stukje moeten lopen voordat je het Drenthepad kan oppakken. Kom je met de auto? Dan parkeer je de auto zonder moeite in Veenhuizen tegenover het hotel Bitter en Zoet of bij de parkeerplek van het Mensingebos in Roden.
- Wandelpaden: 8.5/10
Smalle bospaden, brede zandpaden, rechte asfaltwegen, heuveltje op, heuveltje af. Op deze etappe loop je over een grote variëteit aan wandelpaden. De markering is uitstekend.
- Dierenvriendjes: 8/10
Wild kwam ik niet tegen maar is zeker een mogelijkheid eerder of later op de dag. Wel heb ik veel spechten gezien en zat er een fluffy roodborstje parmantig te poseren voor mijn camera. In het Mensingebos stond ik nog oog in oog met een kudde indrukwekkende geiten, waar ik gelukkig niet langs hoefde.
- Kluizenaarsgehalte: 8/10
Je doorkruist een aantal dorpjes tijdens deze route waar je zeker wel wat mensen tegen komt, maar daartussen was het heerlijk stil en eenzaam. Een perfecte wandelroute voor mensen die niet 100% het kluizenaarsgevoel willen hebben maar toch van de rust en stilte willen genieten tijdens een wandeling.
Praktische wandel informatie
Naam wandelroute: Drenthepad etappe Veenhuizen-Roden
Wandelafstand: 21 km
Startpunt: Tuinen van Weldadigheid in Veenhuizen of de parkeerplaats van het Mensingebos in Roden
Parkeergelegenheid: parkeerplaats tegenover Bitter en Zoet in Veenhuizen of de parkeerplaats van het Mensingebos in Roden
OV start- en eindpunt: bushalte Kerklaan in Veenhuizen of bushalte Centrum in Roden
Horeca: Genoeg horeca op deze route omdat je een aantal dorpen doorkruist. Horeca is aanwezig in Veenhuizen, Westervelde, Norg, Roderesch en Roden.
Online routebeschrijving: Website wandelnet maar koop vooral het boekje van deze LAW wandelroute
