Wandelen rondom Huis Verwolde
Ook tijdens een weekendje weg (of misschien beter gezegd, juist tijdens een weekendje weg) wordt er gewandeld. Wat is er nou leuker om een compleet nieuwe omgeving te leren kennen middels een goede wandeling? Daarom bestond de voorbereiding voor ons weekendje weg onder andere uit het uitzoeken van een mooie wandeling in de buurt van onze B&B. Op de website van wandelzoekpagina typte ik Laren in, selecteerde de provincie Gelderland en daar kwam deze Trage Tocht uitgerold. Na een flink ontbijt pakken we de wandeltassen in en vertrekken we met de Saxo richting Huis Verwolde. Het is ondertussen al half elf s’ ochtends maar het is nog rustig op de parkeerplaats van het landgoed. Mijn vriendin heeft de verrekijker en het vogelboekje op zak en ik heb de telefoon in mijn hand, want ik ben hoofd navigatie vandaag. We vertrekken voor een rondje om Huis Verwolde heen. “Goh, in deze gracht zou best wel eens een ijsvogel kunnen huizen”, meteen na deze uitspraak heb ik spijt. Want mijn vriendin vindt dit een briljant idee en vervolgens sluipen we over het pad. “We moeten nog 11 kilometer he.” fluister ik haar toe, want hardop praten is verboden tijdens de ijsvogeljacht. Als er een paard met amazone voorbij komt draven zucht ze geïrriteerd, die ijsvogel is nu vast al weg door het gedreun van de hoeven. Meteen wordt er flink de pas ingezet want, ‘we moeten nog 11 kilometer!’ zegt ze sarcastisch. Ik pak de camera in en stap achter haar aan, even wat kilometers maken.
Liefde voor Trage Tochten
Lang duurt het niet eer ik de camera weer uit de jaszak haal, het is hier zo mooi! Vanaf de asfaltweg duiken we ineens een smal bospad in. Dit is de reden waarom ik van Trage Tochten hou, je wijkt van de gebaande paden af. Geen markering in het veld heeft als gevolg dat je je vaak alleen waant, op wandelpaden die nog niet veel mensen ontdekt hebben. We slingeren door een dicht bos waar we geregeld stil staan omdat vriendin in kwestie een vogel gespot denkt te hebben. Wat we zeker spotten zijn hele schattige schapen, stinkende geiten, modderige varkens en een heleboel roofvogels, echt een heleboel. Vooral op landgoed Kranegoor kunnen we ons geluk niet op. Ze vliegen zo voor ons uit over het bospad en ook de bonte spechten zijn voor de duivel niet bang en timmeren rustig verder aan hun onderkomen.
Trage Tocht Huis Verwolde
Als we landgoed Kranegoor verlaten hebben en terug komen op de paden rondom Huis Verwolde neemt de drukte wat toe. We komen in de buurt van drie bijzondere bomen die de aandacht van de dagjesmensen weten te trekken. Eerste aan de buurt is een Douglas tweeling, vervolgens loop je tegen het restant van ‘Oom Frits’ aan om af te sluiten met een dikke boom van bijna 500 jaar oud. Alle drie de bomen hadden al bewonderaars, dus erg lang hebben we er niet bij stil gestaan. Meer waren wij gecharmeerd van de omgeving, de Achterhoek is echt prachtig! Genoeg bos om mij als bosmeisje gelukkig te maken maar met prachtige doorkijkjes naar de landerijen, het zogenaamde ‘coulisselandschap’. Als we weer terugkomen op het bospad richting Huis Verwolde lijkt het bijna wel alsof er een wandelvierdaagse begonnen is. De parkeerplaats staat bomvol, een wereld van verschil met een paar uurtjes geleden. Het zonnetje zal wel de oorzaak zijn. Het grootste gedeelte liepen wij namelijk in een zachte miezer, pas het laatste uur kwam de zon een beetje tevoorschijn. Toch kon het gebrek aan blauwe lucht ons enthousiasme voor deze wandelroute niet temmen. Wij werden heel gelukkig van deze Trage Tocht.
