Wandelen in het Strubben Kniphorstbosch
Het is 10 uur s ‘ochtends op deze stralende zondagochtend in november, als ik de parkeerplaats van informatiecentrum Homanshof op rij. Tot mijn verbazing is de parkeerplaats al bijna voor de helft gevuld, had ik toch een uurtje eerder moeten zijn misschien. Gele paaltjes met een groen informatiebord, Staatsbosbeheer maakt het de wandelaar niet makkelijk. Gelukkig had ik de reacties op de website al gelezen en volg ik zonder twijfel de gele paaltjes. Een stel loopt voorop maar achter mij is het leeg, prima. Tot ik het eerste onverharde pad op loop en ineens gekwebbel achter mij hoor. Waar komen zij vandaan? Enigszins geïrriteerd kijk ik om. Alsof zij daarvan onder de indruk zijn, not. Dan komen de eerste mountainbikers mij voorbij, een amazone en twee hardlopers. “Het is druk achter je” roepen zij mij met een grijns na. “Ja, dat weet ik.” mompel ik. Het bos is prachtig in haar herfstjas, ik blijf maar foto’s maken maar dat helpt niet met mijn voorsprong op de kwebbelende mensen achter mij. Ik moet van het pad af, ze voor laten gaan, dan kan ik stoppen met geïrriteerd zijn en genieten van de omgeving. Maar er is geen weg van het pad af, weer raast er een groepje mountainbikers voorbij. “Wat veel wandelaars hier” hoor ik er één zeg. Ja, dat krijg je als je op een gemarkeerd wandelpad loopt. Zoals je kan lezen begon mijn wandeling niet heel lekker, maar gelukkig kwam daar verandering in.
Volg vooral de gehele paaltjesroute
Daar verschijnt de routepaal van Staatsbosbeheer, dit is het punt waarop je de paaltjesroute kan inkorten tot 5 kilometer. Misschien doen de vrouwen dat achter mij wel denk ik hoopvol, ik ga uiteraard voor de volledige 9 kilometer. Op een bankje pak ik eventjes een waterpauze en dan zie ik de kwebbelende vrouwen mij voorbij lopen. Shit, ze lopen ook de lange versie, dan maar een extra lange waterpauze. Nog eens 5 mensen passeren mijn bankje en tientallen mountainbikers vliegen voorbij. Het is echt best wel druk, al begrijp ik dat heel goed want het is prachtig herfstweer en dit natuurgebied is ’to die for’. Oude karrensporen, nog oudere eiken in de gekste vormen, hunebedden midden in een zee van bladeren. Mijn hart loopt over van geluk, had ik al gezegd dat het hier prachtig is?
Wandelen rondom Anloo
Mijn waterpauze heeft geholpen, de wandelaars zijn niet meer in mijn vizier en ook achter mij blijven de wandelpaden leeg. Nu kan ik pas echt genieten. Door het bos, over de heide, het is een feest van herfstkleuren tegen een straal blauwe lucht. De mountainbikers zijn verdwenen van de wandelpaden en soms zie ik ze in het struikgewas voorbij schieten over hun gemarkeerde route. Ik wilde dat ik kon schrijven dat het stil was, maar de paaltjesroute loopt een stuk parallel met de Hunebed Highway en dus loop ik met autoruis op de achtergrond, helaas. Toch kan het de pret niet drukken.
Dwalen door een prehistorisch landschap, dat is wat je doet op deze wandelroute. Neem een zonnetje mee en je gaat genieten, gegarandeerd. Kies bij voorkeur voor een doordeweeks dag of wees bereid om de tientallen mountainbikers en wandelaars voor lief te nemen. Maar geef ze eens ongelijk, het is prachtig in het Strubben Kniphorstbosch!
