Eindelijk tijd voor het Wolvenspoor
Ze zeggen niet voor niks dat drie keer scheepsrecht is. Dit was namelijk de derde keer dat ik richting Schoonloo reed en de tweede keer dat ik met succes deze wandelroute heb afgelegd. Het zit zo. Eerder dit jaar reden ik en mijn vriendin naar de Olle Hullenweg en zagen een enorme rij auto’s in de berm staan. We waren niet de enige die het idee hadden opgevat het Wolvenspoor te lopen. We lieten de route voor wat het was en trokken precies in tegenovergestelde richting de bossen in. De tweede keer hadden we meer geluk, de parkeerplaats was zowaar zichtbaar! Maar toen had ik mijn camera nog niet voor mooie foto’s en dus stond het Wolvenspoor nog steeds op het lijstje van ‘nog te schrijven blogs’. Tot vandaag dus! Op een grijze dinsdag in november parkeerde ik de auto om 1 uur s ‘middags op het parkeerterrein en kon mijzelf onderdompelen in de stilte van de bossen.
Een populaire paaltjesroute
Het is wat modderig aan het begin van de route (en ook aan het einde trouwens) wat duidt dat het Wolvenspoor nog steeds populair is. Dit keer heb ik geluk en kom ik in totaal maar 3 andere mensen tegen. De stilte is het eerste wat opvalt en zo alleen midden in een zee van bladeren voel ik mij klein en nietig. Maar wel klein en blij want wat is dit een mooi slingerpad door het indrukwekkende bos. De hele grond is in eerste instantie bedekt met bladeren maar wordt al snel ingeruild voor dennennaalden. Houten bruggetjes leiden mij over kleine slootjes en stukken boomstam doen dienst als opstapje over de omgevallen bomen op het pad. Klimmen en klauteren is het devies. Maar dan maakt het bos plaats voor een open landschap en wat voor een.
Het Wolvenspoor moet je gelopen hebben
De zon komt er af en toe door en zorgt voor een spectaculair uitzicht. Ik ben een echt bosmeisje in hart en nieren maar van dit uitzicht kan ik ook zeker genieten. Het gras pad wordt ingeruild voor een vlonderpad welke op zijn beurt weer ingewisseld wordt voor een smal modderig paadje tussen de begroeiing. Waterdichte schoenen zijn zeker wel een must in het najaar! Langzaam komt het einde van de wandelroute in zicht en constateer ik dat het aantal auto’s op de parkeerplaats is verdubbeld. Het Wolvenspoor is een bijzonder populaire wandelroute, en terecht. Waar anders klauter je over boomstammen, slinger je door het bos heen over vlonderpaden richting houten planken over slootjes en dit alles aan de hand van een wolvenpoot afdruk op stenen en bomen? Mocht je deze wandelroute gaan lopen, kies dan zorgvuldig je dag en tijdstip uit. In het weekend is het er gegarandeerd druk en ook met mooi weer zou je wel eens file kunnen lopen. Ga vooral lekker op een doordeweekse dag en kies voor een dag met wat minder weer. De bossen worden er alleen maar mysterieuzer van.