Quatre Bras
Het is 8 uur s’ ochtends als ik wakker word in mijn vakantiehuisje en mijn telefoon open. ‘Wanneer gaat het regenen’, is de eerste vraag die mij bezig houdt. Want dat het gaat regenen is een gegeven. 11.00 uur staan de eerste druppels genoteerd in Buienradar en vanaf het middaguur gaat het helemaal los. Shit, dan zijn de wandeltochten uit de ‘Wandelen over de Utrechtse Heuvelrug’ gids te lang. Maar was er ook niet een paaltjesroute van iets van 3 uur? Dat zou ik net redden. Dus kleed ik mij vlug aan en wandel de camping af om de paaltjesroute Quatre Bras te lopen.
Daar loop ik weer, de ellenlange asfaltweg af langs het Henschotermeer, langs de 80 kilometer per uur weg en naar het kapotte paaltje van de Koeheuvel route van de eerste dag. Nu ik weet dat je helemaal niet linksaf het bospad in moet voor deze paaltjesroute, pak ik het routepaaltje onder de arm en zet hem tegen een boom langs de doorgaande weg. Zo, dat is voor de volgende wandelaars een stuk duidelijker. Voor de Quatre Bras wandeling moet ik de drukke weg oversteken en beland ik op een modderig paadje tussen de rododendrons. Er zijn al wat sluiproutes aangelegd om de modder te ontwijken maar ik ontkom er niet aan. Het is ondertussen zachtjes begonnen te miezeren en het is nog geen eens 11.00 uur! De capuchon dan maar op en de regenhoes over de rugzak. Het modderige paadje komt uit op een groot open veld met in de verte een statig landhuis. Landgoederen zijn nooit ver weg op de Utrechtse Heuvelrug, dat is duidelijk als ik het bordje van landgoed Den Treek-Henschoten passeer. Ik verruil de smalle wandelpaden voor statige lanen en ellenlange fietspaden door dicht begroeid bos. Perfect nu de regen aanzwelt en ik check of mijn jas deze tweede regendag aan kan.
Wandelen rondom Austerlitz
Het antwoord is ja, al kleurt hij van licht bordeauxrood naar een donkere versie. Het klepje op de muts zorgt ervoor dat de druppels uit mijn ogen blijven maar als de wind aantrekt lijkt het net alsof ik een enorme huilbui heb gehad. Gelukkig is er niemand om dit te aanschouwen, want ook op deze regenachtige dag heb ik de wandelpaden voor mij alleen. De fietspaden ietsje minder, want het fietspad dat ik door het bos volg word gebruikt door de lokale bevolking. Wat een route om te hebben van werk naar huis zeg! Dan komt het restaurant Pyramide van Austerlitz in het zicht en even denk ik weer langs de piramide te mogen lopen. Maar het routepaaltje stuur mij niet de weg over en dus laat ik de piramide links liggen. Wat ik wel mag aanschouwen is een statige koepel op een heuvel die er op deze regenachtige dag ietwat mistroostig bij ligt. De koepel van Stoop leert internet mij, want een informatiebordje is nergens te bekennen. Snel loop ik de heuvel weer af want ik vang hier wel heel veel regendruppels.
