Wandelen vanaf Natuurkampeerterrein Borger
Het mooie weer in combinatie met de allereerste versoepelingen van de corona maatregelen zorgen ervoor dat ik een blinkend parkeerterrein op rij. Nu de horeca weer beperkt open mag zijn vele gezinnen afgereisd naar Drouwen om van de natuur te genieten. Gelukkig is het parkeerterrein groot en vind ik zonder problemen een plekje. Ik weet nog ongeveer waar ik de route had opgepikt de avond ervoor en dus besluit ik die kant op te lopen in plaats van naar het officiële startpunt te gaan. Zo snij ik mooi wat andere mensen af en loop ik al snel in stilte het bos in. Als ik op een breed zandpad uitkom werp ik een blik naar links en zie ik de inrit van het natuurkampeerterrein liggen. Bingo! Ik heb de paaltjesroute gevonden. Nummer 3 staat er onder de blauwe pijl, lang heb ik gedacht dat het het aantal kilometers aangaf dat je erop had zitten. Maar logica leert dat dit niet juist is omdat de cijfers elkaar soms heel snel en soms juist heel langzaam op volgen. De cijfers corresponderen met stukjes tekst uit de informatieflyer die je bij het officiële startpunt had kunnen meenemen. Ik doe het zonder uitleg en slinger het bos in.
Paaltjesroute Beleef het Bos
De naam van de wandelroute is perfect uitgekozen, de slingerende bospaadjes voeren je steeds dieper het bos in. Met de felle zon erbij ontstaan er sprookjesachtige beelden op mijn camera schermpje en ik geniet met volle teugen van het bos. Ineens valt mijn oog op een balletje onder een baby dennenboom, waarom ik dit opmerk, geen idee. Maar tot mijn vreugde blijk ik uilenballen gevonden te hebben, 4 stuks maar liefs! Meteen schiet mijn blik omhoog, alsof ik verwacht de uil trots boven mij te zien zitten op een tak. Vroeger op de basisschool nam een klasgenootje wel eens uilenballen mee van de boerderij, maar zelf heb ik ze nog nooit gevonden. Om er toch zeker van te zijn dat het uilenballen zijn, raadpleeg ik snel google en haal ik 1 balletje alvast uit elkaar. Kleine veertjes komen te voorschijn en als de afbeeldingen in Google zijn geladen weet ik het 100% zeker, dit zijn uilenballen. Cool! Ik heb geen zakjes of iets mee, dus laat ik ze voorzichtig in het zijvakje van mijn rugtas glijden zodat ik mijn vriendin kan verrassen. Dit is nog eens het bos beleven!
Genieten in de Boswachterij Gieten-Borger
De wandeling kan voor mij eigenlijk al niet meer stuk, ik hou van de wandelpaden en de rust die er heerst in het bos. Ik kom geen enkele andere wandelaar tegen, ondanks de drukte op de parkeerplaats. Na een wat opener stuk in het bos loop ik een donker dennenbos in. Als je je even wat heuvels inbeeld waan je je zo eventjes in het Zwarte Woud. Ik krijg het niet mooi op de foto en misschien zeg je, Zwarte Woud? Waar zie jij het Zwarte Woud? Als je er loopt begrijp je pas wat ik bedoel. Even verderop wordt mijn aandacht getrokken door een enorme mierenhoop. Echt enorm! Ik verwacht wonderen krioelende mieren maar het valt best wel mee. Of ze zijn allemaal op pad, op zoek naar nieuwe naalden, of er heeft een gewelddadige coupe plaats gevonden want zo groot en hoog als deze hoop is, zo weinig mieren zijn er in verhouding te bekennen. Eerder dan mij lief is hoor ik kinderen gillen en zie ik ze in de verte rondrennen. Dat betekent dat ik aan het einde van de wandelroute ben gekomen, wat gingen deze 5 kilometer snel voorbij. Te snel, voor de schoonheid van deze wandelroute.
