Wandelen rondom het Oudemolense Diep
We zijn niet de enige op de parkeerplaats en ook niet de enige die de lichtblauwe paaltjes van Staatsbosbeheer gaan volgen. Er wordt op de inrit van de parkeerplaats hard gewerkt om een kleine horeca gelegenheid op te bouwen dus er staat ons in ieder geval een beloning te wachten. Ik zeg ‘ons’ omdat mijn vriendin deze keer mee is, voor haar is het de eerste keer hier, voor mij niet. Ik heb deze wandelroute al eens eerder gelopen maar kwam tot mijn schrik erachter dat ik er nooit een blog over had geschreven. Foto’s kon ik ook nergens meer vinden dus was het tijd om hem nog een keer te lopen. Via de verharde weg komen we langs een weiland met schapen en worden de straatstenen ineens ingeruild voor een zandweg langs een molen. Welkom in Drenthe zullen we maar zeggen. Via een wildrooster betreden we het natuurgebied en is het oppassen geblazen voor de mountainbikers die zich weer met grote getalen in het gebied bevinden. De berkenbomen ruilen we in voor een weids grasland waar in de verte schotse hooglanders grazen. Halverwege voelen we druppels en ineens barst de hemel open. We hollen de beschutting van de bomen tegemoet en wandelen verder onder het dichte bladerdak. Zo abrupt als de regen kwam, zo abrupt is het ook weer droog. Dat is fijn want we lopen richting de beek!
Glimp van de Gasterse Duinen
Het is druk bij de beek, twee jongens zijn hier bezig met een drone en ik snap helemaal waarom ze deze plek hebben uitgekozen. Van bovenaf moet je echt fantastisch beeldmateriaal kunnen krijgen. Meerdere wandelaars staan hier stil om van het uitzicht te genieten net als wij. Via een houten brug wandelen we weer het bos in en lopen we langzaam richting bekend terrein. “Het komt mij hier zo bekend voor. Hebben we hier niet eens eerder gewandeld?” mijn vriendin heeft een goed geheugen want inderdaad, we liepen hier ook tijdens onze wandelroute over de Gasterse Duinen. Dat bevindt zich pal naast deze paaltjesroute en je zou deze twee wandelroutes dan ook prima kunnen combineren om een mooi rondje van 12 km te maken in dit gebied.
Wij volgen deze ochtend braaf de lichtblauwe paaltjes en stuiten dan vervolgens op een modderbende. Doordat ook mountainbikers gebruik maken van deze paden en het gebied populair is bij wandelaars kan het niet anders dat het in dit natte voorjaarsseizoen veranderd in een kleine modderbende. Droog halen we de overkant en wandelen we via een brede laan richting het laatste deel van de route. Het deel waar we toch eventjes echt boos worden op de mountainbikers die over een super smal heide- en plankenpad verwachten dat wij ruimte voor ze maken terwijl dit toch echt een exclusief wandelpad is. Het mountainbikepad bevindt zich op nog geen 4 meter van dit wandelpad maar is minder avontuurlijk dan dit smalle pad. Ik kan het niet laten om ze geïrriteerd te zeggen dat dit toch echt een wandelpad en geen MTB pad is. Het is gericht aan dovemansoren en ze crossen vrolijk door. “Laat het los, laat het los” zegt het stemmetje in mijn hoofd.
Boswachterspad Oudemolense Diep
We duiken weer het bos in langs de beek en slingeren vrolijk met het water naast ons mee. Dan komen we aan op het punt waar we voor de keuze staan, houden we gegarandeerd droge voeten of gaan we het risico lopen op natte voeten? Op de website van Staatsbosbeheer had ik namelijk in de reacties al gelezen dat het laatste deel langs de beek een natte bende is, waar een wandelaar zelfs tot aan haar middel in de modder was weggezakt (lijkt mij wat overdreven maar de boodschap is duidelijk) en dat je beter het wandelpad rechtdoor kon volgen en via het plankenpad terug naar de parkeerplaats kon lopen.
Ik leg het dilemma voor aan Chris maar voor haar is de keuze niet moeilijk, “we gaan rechtdoor”. Ergens ben ik opgelucht maar vind ik het ook jammer dat we dit stukje over moeten slaan. Want toen ik hier de vorige keer in de zomer liep was het juist hier prachtig met rond vliegende libellen en kwakende kikkers. Maar een blik naar het originele wandelpad bevestigd dat we de juiste keuze hebben gemaakt. Zelfs van deze afstand is te zien dat er eigenlijk van een wandelpad geen sprake meer is. Het water glinstert je tegemoet tussen de modderhopen. Via het vlonder pad bereiken we weer de parkeerplaats waar de koffie-to-go kraam ondertussen opgebouwd is en wij een warme chocomelk met slagroom bestellen en een broodje gehaktbal. Welke we noodgedwongen in de auto moeten opeten omdat de hemel weer even openbreekt. We hebben redelijk tussen de buien door kunnen genieten van deze wandelroute. Met droog, zonnig weer is het hier nog prachtiger en kan ik je alleen maar aanraden om vooral wel het laatste stuk langs de beek te lopen. Maar voor nu, wandel vooral rechtdoor en sla niet linksaf naar het beekdal, het zal je een kletspoot besparen.
Boswachterspad
Boswachterspaden zijn wandelroutes speciaal geselecteerd door de boswachters van Staatsbosbeheer. Wat deze routes zo bijzonder maken, is dat ze zijn geselecteerd op basis van de lokale natuurkennis van boswachters. Ontdek de geheime plekjes van de boswachters en laat je meevoeren door de rijkdom van de Nederlandse natuur.
