Wandelen in Diever: Kraaiheide – 4km

Delen?
intro

Wandelroute Kraaiheide

Als je denkt aan heide, dan denk je vast aan grote open gebieden vol met paarse bloemen in de zomer. Maar wist je dat er ook in het bos heide groeit en deze de grond kan bedekken als een waar tapijt? In de bossen van Diever kun je het met eigen ogen zien. Op de paaltjesroute met de toepasselijke naam ‘Kraaiheide’ geniet je 4 kilometer lang van dit unieke stukje natuur. Wijk op het eind vooral even af van de wandelroute en neem een kijkje bij een klein bos ven, het is er prachtig.

Startpunt

Parkeerplaats tegenover Camping Diever

OV startpunt

bushalte Bosweg Diever

Horeca gelegenheid

In het dorp Diever is verscheidene horeca

Parkeergelegenheid

parkeerplaats tegenover Camping Diever of parkeerplaats marktterrein Diever

Mijn wandelervaring

Wandelen in Diever

Wij starten deze wandelroute vanaf camping Diever maar het oorspronkelijke startpunt ligt een kilometer verderop bij het informatiepunt in Diever. Heel interessant is die weg niet, dus parkeer vooral je auto bij de kleine parkeerplek tegenover camping Diever en duik meteen de bossen in. Het is al bijna middag als we op pad gaan en tegen alle verwachtingen in is de parkeerplaats leeg op deze zomerse vrijdagochtend in juli. “We lopen eerst een stuk parallel aan de autoweg maar we wandelen snel dieper het bos in en dan hoor je de weg wat minder” deel ik mijn wandelmaatje mee. Ik stoor mij meteen al aan het doffe geluid van auto’s in de verte, maar Corine had het eigenlijk nog niet eens zo door. Als we door het klaphek zijn gewandeld herinner ik mij ineens dat hier een mooie Geocache route loopt en wil ik Corine meteen de eerste cache laten zien. Maar weet ze eigenlijk wel waar ik het over heb? “Ken je Geocache?” en ze knikt bevestigend, mooi. “Dieren in de bos” heet de reeks en de maker heeft een mooie, creatieve route uitgezet langs dit wandelpad. De cache is snel gevonden en gelogd en dus vervolgen we de route.

Geocachen op de wandelroute

Ook al heb ik hier al vele malen gewandeld, het uitzicht verveelt nooit. Het tapijt van heide doet sprookjesachtig aan en meerdere malen heb ik mij al bedacht dat mocht ik ooit verdwalen, dat ik er in ieder geval een zacht bedje gratis bij krijg. Wel oppassen voor de koeien, want die grazen in dit gebied al laten ze zich niet zien tijdens ons bezoekje. De paden zijn recht en voorspelbaar, je loopt een vierkantje maar dat nodigt uit tot goed om je heen kijken. Zo valt op dat de heide ineens kort ingeruild wordt voor vossenbessen, welke ik uiteraard even proef. Hmm, iet wat wrang, dat nodigt zeker niet uit tot een tweede. Lachend lopen we verder tot we uitkomen bij een bankje. Eerst spotten we twee cd’s, wat we enigszins vreemd vinden maar dan valt mijn oog op een enorme paddenstoel. Een boleet aan de opgekrulde hoed te zien, als ik dichterbij komt vormt zich een grijns op mijn gezicht. Mijn allereerste heksenboleet! De steel is rood, de hoed is bruin, dit kan niet anders. Wat een exemplaar. Corine wijst op de wandelaars achter ons en we besluiten dat we voorop willen blijven lopen en dus zetten we even de vaart erin. Een enorme roofvogel vliegt op uit de bosjes, vast geschrokken door onze aanwezigheid en ik baal dat ik de camera niet aan had staan. Terwijl we door wandelen besluit ik dat we de wandelaars achter ons toch echt voor moeten laten gaan om de coolste Geocache in het geheim te laten vinden. ‘De boomkikker’ heet die en je mag de naam vrij letterlijk nemen. Corine heeft weinig hulp nodig om hem te vinden en ze zegt dat ik de caches in Hoenderloo dan ook zeker mooi ga vinden. Een geocache/wandel weekendje Hoenderloo lijkt zo verkeerd nog niet.

Persoonlijke tip voor deze paaltjesroute

Ik vind het altijd nog spijtig dat deze paaltjesroute niet langs het naast gelegen vennetje gaat. Het zou echt een mooie toevoeging aan de wandelroute zijn en je hoeft er helemaal niet voor om te lopen. Ik leid Corine van de wandelroute af terwijl ik enigszins aan verwachtingsmanagement doe. Het is niet geheel zeker of er water zal zijn en of het bankje er nog staat. Water blijkt er zeer zeker nog in te staan, het krakkemikkige bankje dat er ooit stond is weggehaald, zonde. Voor Corine is het gebrek aan een bankje geen probleem, zij heeft een kleedje mee om haar rug rust te kunnen geven. Ik wandel ondertussen naar het water en hoor de een na de andere plons, het zit hier vol met kikkers. Ook libellen vliegen druk boven het water, het is hier een drukte van jewelste. Ik hoop stiekem nog een salamander te spotten maar helaas. Als Corine haar rug genoeg is bijgekomen vervolgen we de route. Het is niet ver meer naar de camping, eigenlijk zijn we er al bijna. Maar niet voordat we langs mijn zelf benoemde Lord of the Rings dennenbos zijn gelopen. Ik zou dit zo op een fotoprint willen hebben en in mijn slaapkamer willen hebben hangen, prachtig. We passeren het klaphekje en niet veel later komt de grote weg weer in beeld en wandelen we terug de camping op. Een goede manier om de middag te beginnen.

ontdek

Ontdek meer wandelroutes van Wandelmaara

Benieuwd naar meer wandelroutes? Bekijk hier onder de verschillende wandelroutes.

Omdat wandelen altijd een goed idee is

Heb jij een goed idee voor een samenwerking? Neem dan contact op