Wandelen rondom Appelscha
Om 9 uur s´ochtends begin ik al aan deze paaltjesroute, het voordeel van zo vroeg op zijn en zo dichtbij prachtige natuurgebieden zitten. De zon schijnt en het beloofd een prachtige dag te worden, via een verhard fietspad kom ik aan bij een klaphekje en stap de volle zon in in, heerlijk. Helaas is het mij wel onduidelijk of de hond hier al los mag, op de site van Staatsbosbeheer staat dat de hond het grootste gedeelte los mag op de route, maar ik mis een concrete markering hiervoor. Dus hou ik Maeve uit voorzorg maar aan de lijn. Ik spot verschillende roofvogels maar krijg ze niet op de foto omdat ik daarvoor pal tegen de zon in moet fotograferen. Hè, wat vervelend nou. Het open veld ruil ik in voor een bospad en zo slingeren we over met dennennaalden bezaaide bospaadjes door het stille bos. Of nouja, stille bos. Helaas hoor je de autoweg iets te goed, ook op dit vroege tijdstip.
Het Bultingerveld
De kronkelende paden moet ik helaas achter mij laten en ik kom uit op een lang, recht zandpad met een schelpen fietspad. Twee mountainbikers racen ons tegemoet en Maeve kijkt ze angstig na. Ben ik blij dat ik haar toch nog aan de riem heb. Even later lopen we achter een vrouw met twee honden, ook zij heeft de honden aan de lijn en dat geeft mij een gerust gevoel, zat ik er toch niet naast. Waar ik wel naast zat was de gedachte dat ik deze paaltjesroute droog zou overkomen. De vrouw staat op een gegeven moment stil en als ik haar passeer is het duidelijk waarom. Het wandelpad verdwijnt onder water en ook in ‘de berm’ zie je het water staan. “Alleen met waterdichte schoenen maak je misschien een kans” zegt ze terwijl ze hoofdschuddend naar haar Uggs kijkt. Gelukkig heb ik waterdichte wandelschoenen aan en doe ik een poging, yes, droge voeten! Ik vervolg de route en heb de wandelpaden heerlijk voor mij alleen, de waterplas zal de mensen wel afschudden. Op een gegeven moment herken ik de omgeving alleen ik kan er maar niet opkomen welke wandeling ik hier gemaakt heb. Het Drenthepad is het niet geweest want er is geen rood-gele markering te bekennen. Een andere paaltjesroute is er ook niet, misschien een Groene Wisselwandeling of een Trage Tocht? Ik kom er niet uit en dat begint mij enigszins te frustreren, evenals het tweetal mensen dat mij tegemoet komt lopen met een loslopende hond terwijl ik juist net heel duidelijk op een bord las dat hier honden aan de lijn moesten. Voor sommige mensen is lezen ook wel een hele uitdaging.
Tip: loop een stukje om
Ik volg het bospad slingerend over kleine heuveltjes en stuit dan op mijn uitdaging van de dag. Een uitdaging waarin ik helaas moet opgeven. Ook nu verdwijnt het wandelpad weer onder water, zo ver dat ik zeker weet dat mijn wandelschoenen vol zouden lopen. Ik tracht nog via de bosjes er eventueel omheen te lopen maar helaas bevindt zich aan weerskanten een brede sloot en dus rest mij niks anders om terug te lopen en hopelijk op die manier via een omweg alsnog de route te vervolgen. Het pad dat ik op het oog heb wordt helaas ook afgesloten door een diepe plas water en dus loop ik nog verder terug. Het eerstvolgende bospad schiet ik in en ik kom uit op een breed zandpad. Daar kom ik het bordje tegen dat leidt naar de spartelvijver, top, daar wilde ik toch al heen. Maar ook hier kom ik niet zomaar, voordat ik de spartelvijver kan bereiken moet ik halve meren oversteken. Weer sluip ik door de bosjes en uiteindelijk kom ik dan toch aan bij de spartelvijver. Hier weet ik dat Maeve los mag, dus klik ik haar los en daar gaat ze. Rennend door het zand, naar de waterkant, pootje baden en weer terug. Ik heb mij ondertussen op een picknickbankje gesetteld vol in de zon, dit is pas het goede leven. En die gele paaltjesroute? Die vond ik nooit meer terug. Wel het fietspad terug naar de parkeerplaats waar ik de wandeling afsluit.
Achteraf blijkt dat de gele paaltjesroute niet eens echt in de buurt van de spartelvijver was gekomen. Wel was hij langs het Canadameer gekomen en liep je met een grote boog terug naar de parkeerplaats. Loop deze paaltjesroute dus vooral als het wat droger is, nu kun je deze route eigenlijk niet wandelen.
