Wandelen over de Duurswouderheide
Nu het vanuit Groningen een steeds grotere uitdaging wordt om op de A28 te geraken door de werkzaamheden aan het Julianaplein, wijk ik semi noodgedwongen uit naar de A7 richting Friesland. Maar uit ervaring weet ik ondertussen dat ook op een half uur rijden richting het westen van de stad prachtige natuurgebieden met bos te vinden zijn. Op de website van Wandelzoekpagina had ik mijn oog laten vallen op het Knopenrondje over de Duurswouderheide. Bij vertrek lag de stad onder een deken van wolken, maar zodra ik de A7 op reed waren de wolken verdwenen en reed ik onder een strak blauwe lucht. O jeej, was deze wandelroute nou wel zo’n goed idee op deze warme dag? Stiekem had ik de hoop dat het om 9 uur nog te doen zou zijn en anders kon ik de oorspronkelijke 8 kilometer altijd nog inkorten naar 5. Op de parkeerplaats tracht ik de auto tactisch in de schaduw te parkeren, hopelijk is dat over enkele uren nog steeds het geval. De wandelroute start over een klinkerweg in het bos, heerlijk. Maar al snel zie ik een uitgestrekte vlakte voor mij en begint de twijfel toe te slaan.
Knopenrondje Duurswouderheide
Maeve loopt al met haar tong uit haar mond, maar dat is op zich geen probleem. Het is één van de weinige manieren voor honden om hun warmte kwijt te kunnen. Ik ben onder de indruk van de grootte van het heideveld, het moet hier in augustus echt prachtig zijn als alles vol in bloei staat. Nu vliegen de libellen mij om de oren, ze verklappen dat er water in de buurt is. Verschillende vennen liggen midden op de heide maar zijn onbereikbaar omdat een stroomdraad het gebied omheind. Uiteindelijk passeren we een wildrooster en is het stroomdraad weg. Een uitkijkplaats torent boven het landschap uit, het is dat hij vol in de zon staat, anders had ik misschien wel een kijkje genomen. Na honderden meters vol in de zon gelopen te hebben kom ik aan bij het punt waarop je de route kan inkorten naar 5 kilometer. Dat betekent wel dat we midden over het heideveld moeten lopen, pal in de zon terwijl de 8 kilometer variant verleidelijk lonkt met groene graspaden en wuivende boomtoppen. Een blik op het wandelkaartje leert dat er veel bomen op ons wachten en dus besluit ik voor de volle 8 kilometer te gaan. Maar niet nadat we beiden even een drinkpauze genomen hebben.
Genieten tijdens het Knopenrondje Duurswouderheide
Het Knopenrondje Duurswouderheide verrast mij met de prachtige groene wandelpaden door het bos. We lopen een heel stuk gelijk op met het Friese Woudenpad, waarvan ik meteen een mentale aantekening maak in het lijstje ‘wandelroutes to be’. Geregeld hou ik even pauze om in de schaduw te genieten van het uitzicht maar ook om eventueel wild te spotten. Verschillende roofvogels cirkelen boven de bomen en geritsel uit de bosjes verraden de aanwezigheid van muisjes. Maar de echte klapper komt op notabene het fietspad. Een andere wandelaar met honden vraagt of ik rechtsaf moet, want er ligt een slang op het fietspad. Geen idee of ik rechtsaf moet maar nu ga ik zeker even kijken. Een ringslang glibbert over het fietspad de berm in, hoe vet! Zo kwam ik ze nooit tegen en het afgelopen jaar meerdere keren zelfs. Uiteraard blijf ik op de uitkijk voor meer slangen maar helaas, dit exemplaar was het voor vandaag. De tweede helft van de wandeling loopt godzijdank grotendeels door de schaduw en zelfs een stuk door een dicht dennenbos. Het eind is wat jammerlijk, we wandelen over een fietspad naast de doorgaande autoweg. Had dit misschien niet anders gekund? Bij het zien van de auto wandelt Maeve stevig door en ploft neer in de schaduw, ha! Had ik de auto toch goed gezet, alsnog is het warm binnen maar met alle raampjes open rijden we voldaan terug naar Groningen.
