Wandelen rondom het Andersche Diep
Het was zo’n dag waarin ik wel zin had om te wandelen, alleen niet zo goed wist waar en de wandelroute mocht ook niet te ver weg en te lang zijn. Ik besloot een kijkje te nemen op de website eindjeomindrenthe.nl en vond daar een ogenschijnlijk perfecte wandelroute. ‘Rolde Andersche Diep’ heette die en hij was maar 4.5 kilometer. Het was geen paaltjesroute maar één blik op de kaart liet zien dat het een niet al te moeilijke wandelroute was. Toch downloadde ik het GPX bestand in Komoot en reisde ik af naar de Hoornse Bulten in de buurt van Rolde en Nooitgedacht om een wandeling te maken rondom het Andersche Diep.
Op het Pieterpad en mountainbikepad
Er is geen enkele andere persoon te bekennen en dat kan hier wel eens anders zijn. Want de wandelroute loopt een heel stuk gelijk op met het Pieterpad. Over een duidelijk veel belopen graspad passeren we de Hoornse Bulten en komen we al snel oog in oog met het Andersche Diep. Het water kabbelt rustig voort en ik word instant rustig door er alleen al naar te kijken. Maeve vindt het allemaal maar lang duren en maakt duidelijk dat ze door wil lopen. Ze heeft muizen geroken! Net als ik haar de berm in gevolgd ben passeert ons een mountainbiker. Die kwam onverwachts achter ons vandaan zeg! Er blijkt ook een mountainbikeroute over dit wandelpad te lopen en daar ben ik eigenlijk niet heel blij mee. Het loopt toch een stuk oncomfortabeler als je telkens op je hoede moet zijn voor een passerende mountainbiker die achter je vandaan komt. We volgen een tijd lang een recht pad dat we met ze moeten delen en ik kijk elke 10 meter even angstvallig achteruit. Als de mountainbikeroute rechtsaf slaat en wij rechtdoor mogen haal ik weer opgelucht adem. Rust.
Langs boswachterij Gieten-Borger
We wandelen langs de rand van de boswachterij Gieten-Borger. Hier heb ik al vaker gewandeld en dus weet ik dat er verderop een bankje staat. Hier eet ik mijn meegebrachte broodjes op terwijl ik geniet van het uitzicht. We kijken uit over een enorm veld waar roofvogels vrij spel hebben en luidkeels rondjes in de lucht cirkelen. Een man passeert ons en dan hebben we het rijk weer voor ons alleen. Heerlijk is dat om op de woensdagmiddag te kunnen wandelen. We vervolgen de wandelroute langs de boswachterij Gieten-Borger en wandelen een nog voor mij onbekend stuk natuurgebied in. Het bos aan mijn rechterhand lijkt wat ruiger dan eerst en ook het wandelpad laat duidelijk zien dat hier niet heel veel mensen komen. Ineens klinkt er ‘Oehoe’. Ik sta meteen stil en tuur naar boven. Heb ik het mij verbeeld? Maeve staat ook stokstijf stil en dat is voor mij het teken dat ik het mij niet verbeeld heb. Voorzichtig sluip ik het bos in terwijl ik nauwlettend naar boven kijk. Maar er is geen holte in een boom te zien en ook op een tak zie ik zo niks zitten. Heb ik het mij misschien toch verbeeld? Enigszins teleurgesteld loop ik terug naar het brede bospad en vervolg ik de route. Maar ik weet dat er nu iets heel leuks op mij staat te wachten. Beetje jammer alleen dat ik hier dan net een andere wandelaar tegen het lijf loop. Een Pieterpad wandelaar waarschijnlijk want het is hier dat ik weer gelijk op loop met Nederlands bekendste Lange Afstandswandeling.
Steggeltjes op de wandelroute ‘Rolde Andersche Diep’
Waar de wandelroute ‘Rolde Andersche Diep’ weer samengaat met het Pieterpad is op het punt met de steggeltjes. Ik had er al over gelezen in de routeomschrijving en had mij meteen afgevraagd hoe dat precies met een hond moest gaan. De wandelroute was namelijk volgens de omschrijving gewoon toegankelijk voor honden. Ik heb de andere wandelaarster een kleine voorsprong gegeven door wat te treuzelen bij een plas water. Ik wil dit steggeltjes avontuur namelijk goed op beeld hebben. Ze kijkt nog één keer vertwijfeld om, alsof ze zich ook afvraagt hoe Maeve dit gaat doen. Maar ik zie dat het eerste steggeltje een vrij brede traptrede heeft en dus heb ik er wel alle vertrouwen in dat dit goed komt. Wel klik ik Maeve los van de riem, zodat ze ongehinderd haar weg over het steggeltje kan vinden. Ik zet mijn camera neer en dan is het moment daar. ‘Moment’ is eigenlijk wel een groot woord, want Maeve is er met twee seconden overheen. Er volgen nog twee steggeltjes maar ze staan wat verloren in de ruimte omdat de draden al losgekoppeld zijn en we er dus gewoon langs kunnen lopen. Dan lopen we midden over het veld waar ik zojuist nog op uitkeek vanaf het bankje en wandelen we het volgende avontuur tegemoet. Het Andersche Diep!
Kennismaking met het Andersche Diep
Je hoort het Andersche Diep al kabbelen. Het eerste dat je ziet is een houten bruggetje, maar een smal, uitgesleten paadje onthult een ander wandelpad. De voorde in het Andersche Diep is in ere herstelt en dus kun je ook op de ouderwetse manier het Andersche Diep oversteken. Als je niet bang bent om natte voeten te krijgen ten minste. Het water staat toch best hoog na alle regenval van de laatste tijd en de stenen en balken die je droog naar de overkant zouden moeten krijgen liggen onder water. Het touw dat je als wandelaar naar de overkant moet begeleiden is compleet begroeit met mos en is de stille getuige dat veel mensen toch voor de brug kiezen. Ook ik kies vandaag voor de veilige route, maar Maeve heeft ondertussen een ander plan. Terwijl ze eerst nog stond te treuzelen aan de waterkant heeft ze ineens besloten de sprong te wagen. Ik weet nog net op tijd de riem los te laten en ineens staat ze droog en wel aan de overkant. Nu ik nog. Ik kies voor de brug en neem nog even plaats op het houten bankje om te genieten van het kabbelende Andersche Diep. Zoveel avontuur had ik niet verwacht op deze korte wandelroute. Het was precies even wat ik nodig was vandaag en met een grote glimlach op mijn gezicht wandelen we terug naar de auto.
