Trage Tocht Hijkerveld zonder Maeve
Het voelt vreemd om zonder Maeve op stap te gaan, maar het is niet anders want honden zijn verboden op het Hijkerveld. Iet wat onwennig loop ik de parkeerplaats af en weet ik mijn armen even geen houding te geven, wat doe je er eigenlijk mee als je geen riem hoeft vast te houden? De wandeling start op een verhard fietspad waar op deze zondag een groepje mensen aan het klootschieten is. Ze wachten geduldig op mij terwijl ik probeer snel door te lopen zonder er belachelijk uit te zien. “Lekker aan de wandel?” vraagt een man mij. “Zekers.” Tot zover de interactie op deze Trage Tocht. Het routeboekje heb ik in mijn broekzak zitten maar echt gebruiken zal ik hem niet doen. Het blijkt dat de Trage Tocht Hijkerveld gedurende de jaren is ingekort om zo minder asfalt te hoeven lopen en meer natuurbelevening te creëren. Mij hoor je niet klagen. Daarom heb ik het nieuwe GPX bestand gedownload en ingeladen in Komoot. Zo klinkt er af en toe uit mijn andere broekzak een mannenstem die de richting aangeeft. Heerlijk wandelen vind ik het op deze manier want er blijft meer tijd over om van de omgeving te genieten.
Het Hijkerveld
En genieten doe ik want ik heb nog maar weinig van het Hijkerveld gezien. In ieder geval van dit stukje, want het bijzondere karrenbankje dat ik tegenkom heb ik nog niet eerder gezien. Het is jammer genoeg nog te vroeg voor een pauze dus blijft het bij een foto. Dan ineens loop ik door een prachtig stukje bos terwijl ik het uitgestrekte Hijkerveld in de verte al zie liggen. Hier in de schaduw van de bomen is het nog lekker koel, maar ik twijfel over de lange broek die ik aan heb. Gelukkig was ik zo slim om vanmorgen voor de zekerheid ook een korte broek in de tas te proppen en dat komt goed uit, want als ik bij de uitgestorven schaapskooi kom besluit ik snel een kleine wisseltruc uit te voeren. Mijn timing is perfect want als ik de korte broek weer aan heb komen er ineens allemaal fietsers langs. Zij zijn verplicht op de fietspaden te blijven op het Hijkerveld maar als wandelaar heb je de luxe dat je letterlijk dwars door het Hijkerveld mag wandelen. Ik spot een Drenthepad markering en ben jaloers dat tijdens mijn Drenthepad avontuur de route hier nog niet doorheen liep. Nu mag ik alsnog dit prachtige pad dwars door het Hijkerveld volgen en ben ik alert op het spotten van een slang. Het Hijkerveld schijnt vol te liggen met adders en met deze temperaturen is er een grote kans dat ze lekker liggen te genieten van de zon. Maar niet langs het pad waarover ik nu wandel, het is stil en uitgestorven, op de kikkers in de verschillende vennen na. Op een bankje met uitzicht over een grote waterplas hou ik even pauze. Wat een prachtplek.
Hoogtepunt Trage Tocht Hijkerveld
De wandelroute slingert verder dwars door het immense heideveld en komt dan abrupt tot een einde. Akker en natuurgebied ligt hier zij aan zij. Over een gravelpad wandel ik in de volle zon tussen de velden in de richting van een wel heel bijzonder hoogtepunt van deze Trage Tocht. Ik zie de vogelkijkhut al in de verte liggen, maar hoe dichterbij ik kom hoe meer het puntige huisje verdwijnt achter een heuvel. Enkele fietsen en een auto staan geparkeerd bij de ingang van de vogelkijkhut, helemaal alleen zal ik er dus niet zitten. Een smalle opening onthult een meterslange tunnel die naar de hut leidt. Het voelt vreemd, alsof ik een bunker in loop naar Oost-Europa, alleen wacht hier aan het einde een wenteltrap naar boven waar enkele leden van het Drents Landschap druk bezig zijn met vogelfotografie. Ze zitten in dikke truien en broeken met grote lenzen doodstil naar buiten te kijken. Kom ik aan in mijn zomerse korte broek en T-shirt en mijn compacte camera. Ik staar een paar minuten naar buiten en besluit dan de wandeling weer voort te zetten. Het ging mij eigenlijk vooral om die tunnel, niet zozeer het vogel spotten. Vanaf het Diependal wordt de route avontuurlijk. Ik was al gewaarschuwd voor hoog gras en ze hadden geen ongelijk. Sommige pluimen komen tot mijn middel! Ik hou wel van zo’n avontuurlijk pad.
Dwalen door Drenthe Hijkerveld
Het valt mij al de hele wandeling op, het is hier rustig op een zonnige zondag. Vooral fietsers genieten van het Hijkerveld, maar daar heb je als wandelaar maar weinig last van. In het Kortewegse bos is het al helemaal stil en lekker koel. De Trage Tocht sluit af met weer een prachtig pad dwars over het Hijkerveld, waar ik tot mijn verbazing een kraanvogel spot. In de verte welteverstaan, maar er is geen twijfel over mogelijk, ik heb gewoon een kraanvogel gezien! Andere wandelaars die een paaltjesroute over het Hijkerveld volgen hebben niks door, wat ik altijd heel verwonderlijk vindt want hoe kan je zulke speciale momenten nou missen? Heel even moet ik een stukje over het fietspad wandelen, maar gelukkig is er ruimte in de berm. In een bocht mag ik rechtdoor en ben ik weer alleen. Het begroeide asfalt maakt mij nieuwgierig, wat is de functie van deze verharde weg ooit geweest? De natuur heeft het duidelijk overgenomen en ook lijken er maar weinig mensen te komen. Dat vind ik altijd de charme van Trage Tochten, dat je net over die paden loopt waar nog amper een mens komt. De Trage Tocht Hijkerveld heeft mij verrast en is toch wel één van mijn favoriete wandelingen uit het routeboekje ‘Dwalen door Drenthe’.
