Kennismaking met de Trage Tocht Woudbloem
Rob Wolfs had mij een tijdje geleden gevraagd of ik de routebeschrijving van de Trage Tocht Woudbloem zou willen controleren. Maar natuurlijk, want deze Trage Tocht stond nog op mijn wishlist. Als ik aankom bij het einde van de asfaltweg is het duidelijk dat er niet een echte parkeerplaats is. Maar de auto´s in de berm laten zien wat de bedoeling is en dus parkeer ik mijn auto netjes in de rij. Ik ben heel benieuwd of ik droge voeten hou tijdens de wandeling en of ik dus wel deze Trage Tocht echt kan controleren. Bij het linksaf slaan moet ik even slikken, ik zie daar wel heel veel water op het veld staan. Gelukkig mag ik rechtsaf. Een tijd lang volgen we verschillende watergangen, zonder natte voeten te krijgen. Dan sta ik ineens oog in oog met de voormalig aardappelmeelfabriek. Wat ooit de oorsprong betekende van het dorp Woudbloem, ligt er nu stil en verlaten bij. Via het betonnen fietspad komen we uit op een bekende weg. Hier wandelde ik ook tijdens de gelijknamige paaltjesroute Ae’s Woudbloem!
Wandelen dwars door natuurgebied AE´s Woudbloem
Ojeej, toch hoog water. Ik kan het dijkje zien waar ik uiteindelijk op zou moeten lopen. Maar of ik dit ook droog zal bereiken? Ik besluit met een grote boog om het water heen te lopen, maar de omweg wordt groter en groter en verschrikt vliegen er enkele ganzen op. Telkens als ik denk dat ik een droog stukje zie in de verte, blijkt het droge stukje te drijven in een plas water. Een soort ongewenste fata morgana van water. Uiteindelijk zit er niks anders op en wandel ik door de modder en het water. Het gaat maar net goed, ik zak net met de helft van mijn lage wandelschoenen weg. Ondertussen heb ik het zo warm gekregen dat ik mijn jas in de tas stop. Wat een heerlijke dag om deze Trage Tocht te controleren! Op een klein bankje hou ik even pauze en geniet ik van het uitzicht over het water. Al wandelend van klaphekje naar klaphekje komen we uit bij misschien wel het hoogtepunt van de Trage Tocht Woudbloem. Het is ook vrij letterlijk het hoogtepunt wel te noemen want het wandelpad ligt gelukkig net wat verhoogd ten opzichte van de waterplassen. De ganzen op het pad waggelen terug naar het water, terwijl kleine vogeltjes door het riet heen schieten. De vogelaar in mij wordt helemaal enthousiast. Natuurgebied Ae’s Woudbloem is een populaire plek onder vogelaars en ik kom dan ook geregeld mannen met grote cameralenzen tegen. Sowieso valt het op dat het hier drukker is met wandelaars, de kleine parkeerplaats staat vol.
Verrassingen op de Trage Tocht Woudbloem
De kleine parkeerplaats markeert de helft van de wandelroute en via een brede grasdijk wandel ik terug in de richting van het startpunt. De laatste lus van deze Trage Tocht verrast mij misschien nog wel het meest. Zo weids, zo stil. Hele akkers zijn bezet door grote groepen ganzen. Het is een komen en gaan en alleen het gakkende geluid doorbreekt de stilte. Een stuk fundering in de bosjes trekt mijn aandacht. Nieuwsgierig als ik ben wijk ik van het pad af. Dan zie ik een waterput en ruik ik de zoete geur van bloesem. De sleedoorn staat vol in bloei. Wat heeft er ooit op deze fundering gestaan? Een kleine boerderij, een stal voor de koeien? Mijn nieuwsgierigheid is gewekt en als ik thuiskom ga ik meteen naar de site Topotijdreis en inderdaad, er lijkt een boerderijtje te hebben gestaan! Het laatste stuk van de Trage Tocht Woudbloem slingert langs de rand van een beekje. Ik verwacht elk moment de bekende blauwe flits van een ijsvogel te zien, maar het blijft bij enkele meerkoeten en vogeltjes die zich thuis voelen in het riet. Wat een genot om op zo’n prachtige lentedag in Groningen deze Trage Tocht te kunnen wandelen. De wandelroute heeft mij zeer verrast en met enkele wijziging in de tekst is de Trage Tocht Woudbloem weer helemaal up to date. Dus als het zonnetje schijnt, hop naar Ae’s Woudbloem!
