Natuurkampeerterrein Pluk de Dag

Delen?
intro

2 nachtjes kamperen op DE wandelcamping

Een Natuurkampeerterrein dat zich een wandelcamping noemt en helemaal ingericht is op de wandelaar. Daar moest ik als WandelMaara natuurlijk heen! Verscholen aan de rand van het Landgoed Slangenburg in de Achterhoek vind je een gloednieuw Natuurkampeerterrein met de naam: Pluk de Dag. Een welbekend motto waar vele kampeerders en wandelaars zich waarschijnlijk wel in kunnen vinden. Geniet van de ruime groene plekken, de broodjesservice, het heerlijke Kuierhuus en de super aardige eigenaren die altijd voor je klaar staan met hulp en advies. Maar bovenal, geniet van de prachtige wandelpaden rondom dit Natuurkampeerterrein en vergeet niet: pluk de dag!

Adres

Loordijk 9, 7004 HW Doetinchem

Kampvuur

Nee, wel een open haard in het Kuierhuus

Honden welkom

Ja

Winterkamperen

Ja

Mijn kampeerervaring

Natuurkampeerterrein Pluk de dag stond hoog op de wishlist

Ik leerde Dennie en Monica kennen via Instagram. Wie het eerste berichtje stuurde, geen idee, maar het contact was vanaf het eerste moment leuk en interessant. In 2022 waren zij nog de eigenaren van een goed lopende wandelspeciaalzaak in Zoetermeer, maar nu waren ze op zoek naar een camping. Een potentieel Natuurkampeerterrein welteverstaan. We ontmoetten elkaar voor het eerst op het Recreatiecongres van Drenthe, waar ze met een ludiek T-shirt aan rondliepen: ‘camping gezocht’. Een camping werd gevonden, maar niet in Drenthe. Ze streken neer in de Achterhoek en namen de uitdaging op zich om van een ‘gewone’ camping een Natuurkampeerterrein te maken. Ik volgde de ontwikkelingen via Instagram op de voet en kon niet wachten om het Natuurkampeerterrein in het echt te ervaren. Op 16 augustus 2024 was het dan zo ver, er werd een plekje voor ons gereserveerd en het enige dat wij moesten doen was er heen rijden. 

Rust en ruimte te over over Pluk de Dag

We reden de toeristische route heen want mijn god, wat kwamen we een rotondes tegen. (Spoiler: de terugweg reden we voornamelijk over de provinciale wegen en was het een stuk relaxter rijden.) Plekje 20 was voor ons gereserveerd, maar als we ons meer thuis voelden op het trekkersveld mochten we daar voor deze keer ook wel staan. Maar bij het zien van plekje 20 waren wij meteen verkocht, wat een ruimte en privacy en alles was zo groen! We voelden ons bijna bezwaard dat we met ons kleine koepeltentje zo’n grote plek bezet hielden. En dan plaatsten we hem ook nog helemaal in een hoekje! “Welkom op ons landgoed” zeiden we tegen elkaar. De honden hadden we ondertussen even aan een boompje vastgemaakt. Naast de sloot. Ra ra wie we uit de sloot konden vissen… Kaylo. Omdat we niet zaten te wachten op een naar sloot ruikende hond in de tent, maakten we ze aan de andere kant van ons plekje vast, ruimte genoeg zullen we maar zeggen, zodat wij rustig ons plekje konden klaarmaken.

Het terrein is autovrij, wat zoveel betekent als: bij de parkeerplaats vind je bolderkarren en als je met de caravan of vouwwagen bent roep je Dennie, die vervolgens met zijn kleine trekker je kampeermiddel behendig naar je plek manoeuvreert. Wij hadden twee ritjes met de nieuwe bolderkar nodig om alles bij onze plek te krijgen en als een geoliede machine hadden we binnen een uurtje alles up-and-running. Tijd om ons bezig te houden met het avondeten!

Nacho's met uitdagingen

Omdat een vuurtje maken niet toegestaan is maar een barbecue wel waren we creatief met ons avondeten. Op het menu deze avond: nacho’s pulled chicken. De kip hadden we thuis al voorbereid waardoor we nu alles alleen nog maar in aluminiumbakjes moesten doen en op de kleine wegwerp barbecue moesten plaatsen. Simpel toch? Wel als niet iemand (ik) tot twee keer aan toe de tarp omstoot en bijna op de barbecue laat vallen. Oeps. Maar dat was niet de enige uitdaging waar we mee te maken kregen. Ineens barste de hemel open. Ik ving het water dat van de tarp kwam op met Maeve haar voerbakje maar het was onbegonnen werk. Langzaam veranderde ons tarpplekje in een klein vennetje. Gelukkig bleven de nacho’s droog. 

Als het na niet al te lange tijd weer droog wordt is Dennie al druk in de weer met de vlonders. Wij krijgen een soort VIP entree naar onze tent en besluiten de tarp te verplaatsen naar een hoger gelegen plekje. Vrolijk fluitend maken Dennie en zijn vrouw en kinderen vlug enkele vlonderpaden op het terrein want er staat nog meer regen voorspelt. Met ruim 200 vlonders zijn ze goed voorbereid op de regen. Er wordt voor de zekerheid nogmaals gevraagd of wij oké zijn zo, maar we voorzien verder geen problemen meer. Wel spannen we de tarp strak over ons tafeltje en stoelen zodat eventuele wind er geen grip op kan krijgen. Op hoop van zegen kruipen we de tent in. Benieuwd of we morgenochtend op ons luchtbed de tent uit kunnen drijven. 

Wat doe je als je op een wandelcamping staat?

Het regent s’ nachts nog flink door en ik verwacht eerlijk gezegd een klein meertje aan te treffen, maar het valt reuze mee. Wel ben ik heel blij dat we de tarp verplaatst hebben want op dat stukje is het wel echt soppen geblazen. Lang om daarbij stil te staan is er niet want het is tijd voor verse broodjes! Dit is toch altijd wel net dat beetje extra luxe waar je als Natuurkampeerder blij van wordt: een broodjesservice. Op Natuurkampeerterrein Pluk de Dag kun je als kampeerder elke ochtend genieten van verse broodjes. (En koffie en thee en koek en soep en lokale biertjes en ijsjes. Het Kuierhuus is echt een luxe voor de kampeerder en de toevallige voorbijganger.) Er staat een vrolijk, handgeschreven tekstje op onze broodzak en met een glimlach lopen we terug naar onze tent. Daar zien we met een kopje koffie in de hand langzaam het zonnetje doorkomen. Tijd om wandelplannen te maken! 

We verbleven eerder al eens op Natuurkampeerterrein De Distelheide en zijn daardoor enigszins bekend op Landgoed Slangenburg. We besluiten het gelijknamige Knopenrondje te lopen en genieten van de stilte en het groen in dit prachtige natuurgebied. Uit het Kuierhuus hebben we twee vers gebakken koeken meegenomen met de smaak red velvet cheesecake. Meteen al bij de eerste hap hebben we spijt dat we er niet nog twee meegenomen hadden. Wat zijn deze koeken lekker! Terug op het Natuurkampeerterrein pakken niet alleen de honden hun rust. Ook wij doen het rustig aan bij de tent en bereiden ons voor op vanavond: we gaan namelijk uit eten!

Een stukje Oostenrijk in de Achterhoek

Tijdens onze voorbereiding viel mijn oog op een restaurant op maar 20 minuten lopen vanaf het Natuurkampeerterrein. Taverne Edelweiss, een traditioneel Oostenrijks restaurant in de middle of nowhere, dat moeten we meemaken! We maakten thuis een reservering want uit de Google reviews bleek al wel dat het een populair restaurant was. De wandelbroek werd ingeruild voor een gewone korte broek en zo zaten we ineens op een terras waar we werden bediend door serveersters in dirndln. We waanden ons eventjes in Oostenrijk, dronken uit pullen bier en kregen een peren schnapps van het huis na. In het donker wandelden we terug naar onze tent. Het was zo stil dat je bijna zou vergeten dat we al bij de camping waren. Overal brandden kaarsjes op tafel en zaten mensen nog voor de tent. Er hing zo’n gezellige, relaxte sfeer op Pluk de Dag dat we het bijna jammer vonden dat we linea recta het bed in doken. (Die biertjes en schnapps deden goed in hun werk zullen we maar zeggen.)

En dan zit het kampeeravontuur op Natuurkampeerterrein Pluk de Dag er weer op.

Ons verblijf is eigenlijk veel te kort. De twee nachten zijn voorbij gevlogen. We hebben geen eens tijd gehad om gebruik te maken van de schoenenwellness! Wel heb ik een super handige veterstriktechniek uitgelegd gekregen waardoor mijn wandelschoenen tot op de dag van vandaag een stuk fijner zitten. 

We hebben alle tijd om rustig in te pakken en genieten voor de laatste keer van de broodjesservice. Ons kampeerplekje is ondertussen alweer mooi opgedroogd en de vlonders zijn eigenlijk overbodig. Al komen ze nog handig van pas bij het laten drogen van de onderkant van onze tent. We maken weer twee ritjes met de bolderkar naar de auto maar stappen niet meteen in. We kunnen geen genoeg krijgen van de omgeving en maken nog een kleine wandeling over het landgoed. Op klaarlichte dag zien we enkele reeën voor onze neus het pad oversteken, hoe bijzonder is dat! We wandelen snel de drukte bij het kasteel voorbij en dan is het toch echt tijd om weer richting het noorden te rijden.

Met zoveel voorzieningen, helemaal ingericht op de wandelaar, zo’n groen terrein, ruime privé plekken, super vriendelijke eigenaren. Ik kan alleen maar zeggen: pluk de dag en ga naar het gelijknamige Natuurkampeerterrein!

Dingen die je van te voren wil weten

logo natuurkampeerterreinen

Samenwerking

Deze blog is tot stand gekomen in samenwerking met Natuurkampeerterreinen. Alles wat je leest, is mijn persoonlijke ervaring en mening.

ontdek

meer kampeeravonturen van Wandelmaara

Benieuwd naar andere kampeeravonturen? Kijk snel hieronder.

Omdat kamperen altijd een goed idee is

Heb jij een goed idee voor een samenwerking? Neem dan contact op