Knapzakroute Balloo
Het moet de meest populaire knapzakroute zijn geweest in de hoogtijdagen van de Knapzakroutes. Niet heel verwonderlijk met het Ballooërveld als wandelgebied. Ik ben benieuwd of de route mij kan verrassen, want ik heb al heel wat kilometers over het Ballooërveld gemaakt. Het voordeel van bekend zijn in het natuurgebied is dat ik als startpunt de parkeerplaats Galgenriet gebruik om het simpele feit dat deze minder ver rijden is voor mij. Het lijkt de perfecte dag te zijn voor een wandeling over het Ballooërveld. De zon schijnt, de lucht is blauw en ik heb een prachtig uitzicht over de eindeloze heidevelden vanaf de vlonder. In de zomer is het hier pas echt genieten, dan wandel je door een zee van paarse velden. Nu resten alleen de ‘zeebanken’; brede, mulle zandpaden die ook in april al best uitdagend zijn. Wat ook uitdagend is, is het wandelpad dat ineens onder water verdwijnt. Ook dit komt niet geheel als een verrassing, tijdens het Boswachterspad liep ik hier ook al tegenaan. Al lagen er toen enkele smalle boomstammen om droog de overkant te bereiken. Waar die zijn gebleven is mij een raadsel, droog de overkant halen is nu geen optie. Teruglopen dan maar en het brede zandpad blijven volgen, de tankgrachten moeten we hierdoor helaas overslaan.
Avontuurlijke paadjes over het Ballooërveld
Een tijd lang volgen we het Pieterpad en het seizoen lijkt geopend te zijn, bijna elke wandelaar die ik tegenkom lijkt de rood-witte markering te volgen. Waar zij de brede zandpaden blijven volgen word ik door de Knapzakroute een smal pad ingestuurd. Hoera, avontuur! Het onmiskenbare geluid van de fazant klinkt uit het hoge gras terwijl boven mij een roofvogel cirkelt. Plots staat daar een bankje naast het wandelpad, stond die hier altijd al? “Uw steunpunt onderweg. 250 jaar vrijmetselarij Nederland” leest het zilveren bordje op de bank. Vrijmetselarij in Balloo, mysterieus! Langzaam verlaten we het Ballooërveld en zetten we koers naar het dorp Rolde. Uiteraard kan een bezoek aan het hunebed niet ontbreken. Wat zeg ik? HunebedDEN, er liggen er twee! Hoezo heb ik dat nooit geweten? Hoe heb ik tijdens de NS-wandeling Assen dat tweede hunebed over het hoofd kunnen zien? Ze zijn gigantisch! Het café waar ik mijn zinnen op had gezet om pauze te houden blijkt dicht te zijn op woensdag (hoe dan) en op het terras van het andere café zitten wel heel veel mensen met honden. Dan maar geen koffie met taart. We verlaten Rolde en wandelen dan naar Balloo, waar ik noodgedwongen van de hoofdroute van de Knapzakroute moet afwijken.
Knapzakroute Ballooërveld met hond
Op de website van de Knapzakroutes word gelukkig goed aangegeven of honden toegestaan zijn of niet. Daardoor wist ik al dat Maeve niet op de Kampsheide mocht komen maar dat er wel een omleidingsroute voor was. Een omleiding waar ik zelf nog weer thuis aan gesleuteld had want ik had weinig zin om helemaal om te lopen via verharde wegen. In plaats daarvan ben ik gewoon de hoofdweg door het dorp Balloo blijven volgen en liep ik al snel weer op de Knapzakroute. De schaapskooi komt steeds dichterbij en ik verheug mij op de lammetjes. Maar als ik dichterbij kom, blijft het toch verdacht stil. Eerst het café dat gesloten was en dan ook nog eens geen schaapskudde? Tot overmaat van ramp is het uit het niets ineens heel hard gaan waaien waardoor rustig lunchen er niet echt inzit. Gelukkig is wel de wc open bij de schaapskooi, waar ik dankbaar gebruik van maak. Als ik mijn broodjes zonder al teveel extra zand heb weten op te eten vervolgen we de route. We zijn weer terug op het Ballooërveld, waar fietsers mij zwaaiend passeren en ik mijn best doe om niet gezandstraald te worden. Op de zandverstuiving is het al helemaal feest, we wandelen kort in een witte wereld. Als een ouder echtpaar op de e-bike ons passeert en even later afstapt begrijp ik in eerste instantie niet helemaal waarom. Maar dan komt daar ineens de hele schaapskudde onze kant op gelopen. De herder heeft ons door en stuurt samen met haar hond de kudde de hei op zodat het wandel- en fietspad toegankelijk blijft. Toch nog de schaapskudde! Maeve is zichtbaar onder de indruk maar blijft braaf naast mij lopen. Ik schiet vlug enkele foto’s en wandel dan vlug door. Ik zag de herder al wat bedenkelijk kijken naar Maeve en mij want officieel hoor je met een hond op afstand de kudde te passeren en niet stil te staan. Gelukkig gedraagt Maeve zich voorbeeldig en heb ik een aantal leuke foto’s.
Langs het Taarlosche Diep
Dit deel van de Knapzakroute Balloo trok mijn meeste interesse, ik heb nooit geweten dat aan de andere kant van de parkeerplaats Galgenriet zich ook een wandelgebied bevond. “Taarlosche Diep” leest het bord van Staatsbosbeheer. Dit stuk is even heel wat anders dan het Ballooërveld. Ook hier wandelen we over brede zandpaden, maar deze zijn niet mul en worden omgeven door grote, oude eikenbomen. Het groene gras staat vol met paardenbloemen en we hebben een mooi uitzicht over de landerijen. Hier wil ik wel meer wandelen, want voor ik het weet zie ik de parkeerplaats alweer liggen en is de Knapzakroute tot een eind gekomen. Mooiste knapzakroute? Daarvoor heb ik er nog te weinig gelopen. Maar als de heide in bloei staat weet ik het wel bijna zeker.
Knapzakroutes
Knapzakroutes zijn al jaren een begrip voor wandelaars die Drenthe op een unieke manier willen ontdekken. Deze wandelroutes nemen je mee langs verborgen plekken en het afwisselende landschap van bossen, heidevelden, esdorpen en oude zandwegen. Knapzakroutes zijn vaak rondwandelingen tussen de 10 en 20 kilometer. Ze zijn niet gemarkeerd en tegenwoordig enkel alleen nog digitaal te vinden maar zeker de moeite waard om Drenthe op een bijzondere manier te ervaren.
